Wietnam to kraj różnorodny pod względem religijnym. Ta wieloreligijność jest jednym z ważniejszych elementów kulturowych Wietnamczyków. Na terenie tego istnieje oficjalnie 6 uznawanych przez państwo grup religijnych, choć tak naprawdę jest ich o wiele więcej. Jedną z nich są kaodaiści ze swoją świątynią Cao Dai wzniesioą w mieście Tây Ninh. Jest to niezwykła świątynia, zwłaszcza pod względem architektonicznym.
Niedawno popełniłam recenzję wystawy „Ohara Koson. Drzeworyty japońskie z kolekcji Adriana Ciceu”, którą do 12 października zobaczyć można w Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha. Tym razem postanowiłam poświęcić trochę więcej miejsca autorowi wystawianych w Manddze dzieł. Oto artysta nieznany – Ohara Koson!
Maitreya Buddha, czy może Budda Maitreja, jeśli przyjąć polską wersję nazewnictwa, to jedno z najciekawszych, choć nie należących do typowych, przedstawień Buddy. Jest on jednak najbardziej rozpoznawalnym przedstawieniem tej postaci na zachodzie. Na Tajwanie, w pobliżu jeziora Emei znajduje się najwyższy posąg tego typu na świecie.
Wakacje się kończą, ale wystawy japońskich drzeworytów ukiyo-e, które w tym czasie otwarto pozostają. 4 lipca Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha otwarło ekspozycję „Ohara Koson. Drzeworyty japońskie z kolekcji Adriana Ciceu”. Dziś mam wreszcie czas napisać recenzję tej wystawy.
Dużo miejsca na blogu poświęcam chińskiej ceramice. Ostatnio zaciekawiły mnie jednak wyroby innego kraju – Korei. Celowo nie piszę tutaj której, ponieważ ceramika ta tworzona była w okresie przed podziałem, w epoce Joseon (1392-1910). Jest to biała porcelana zwana baekja.